توضیحات
مچ بند چمپکس
آشنایی با مچ بند چمپکس
مچ بند چمپکس یکی از ابزارهایی است که برای حفظ تماس دست با میله و بالا کشیدن بهتر وزنه ها بکار می رود. ابزارهای بالا کشیدن وزنه برای حمایت از بدن شما در مقابل فشارهای زیاد و مختلف طراحی شده اند. این وسایل برای استفاده شما در زمان تمرین با وزنه های سنگین در نظر گرفته شده اند. بدنسازان و وزنه برداران بیشترین استفاده را از این وسایل خواهند برد. عمده ترین دلیل استفاده این ورزشکاران از چنین وسایلی، وزنه های غیرمتعارفی است که این افراد برای تمرین انتخاب می کنند و این انتخاب سبب در معرض خطر قرار گرفتن سلامتی بدن آنان می شود. با استفاده از وسایل خاص با استانداردهای مناسب ریسک خطر برای بدن خود را در تمرینات کاهش می دهید.
در طراحی مچ دست تاندون های ظریف زیادی در نظر گرفته شده تا مچ آزادی عمل بیشتری داشته باشد. این تاندون ها وقتی در معرض فشار و تنش های تکراری و یا بیشتر از ظرفیتشان قرار می گیرند قطعا آسیب پذیر خواهند بود؛ پس نیاز به حمایت و پشتیبانی دارند.
در بیشتر تمرینات بدنسازی مچ دست در معرض فشار و تنش های متفاوتی است. مچ بند چمپکس برای محدود کردن دامنه حرکتی مچ و نگه داری آن در محدودهای ایمن طراحی شده است. ورزشکاران رشته های قدرتی مخصوصا” بدنسازی باید وزنه های سنگین را به زانو در آورند و باید مراقب مچ دستان خود باشند، یکی از بهترین وسیله ها برای آنها مچ بند است.
لازم بذکر است که افراد آسیب دیده در ناحیه مچ باید از حمایت دقیقتر و مناسبتری برخوردار بشوند. لذا این دست افراد بهتر است با متخصصان جهت مشاوره تماس حاصل نمایند.
اهداف مچ بند چمپکس
تحریک بیشتر برای عضله سازی در عضلات هدف.
دور کردن فرد از آسیب دیدگی های دوره تمرینی بر اثر جابجایی وزنه های سنگین
مزایای استفاده از مچ بند چمپکس
افزایش فشار بر عضلات هدف:
می دانیم که هر تمرین برای تأثیر گذاری روی عضله خاصی تعریف شده است. عضلات به نسبت همدیگر در حالات متفاوتی با قدرت های متفاوتی عمل می کنند. از طرفی کوچکتر و یا بزرگتر بودن عضلات با وجود خط کشش های متفاوت باعث تفاوت در زمان شروع خستگی می شود. نتیجه این تفاوت ها در زمان تمرین با وزنه های سنگین مشخصتر خواهد بود. عضلات مسئول حفظ راستای مچ دست زودتر از دیگر عضلات درگیر در تمرین خسته شده و عامل محدود کننده ای در انجام تمرینات خواهند بود. باند کشی مچ با عضلات در به عهده گرفتن این وظایف همکاری می کند و زمان خستگی را به تعویق می اندازد. در نتیجه عضلات هدف زمان بیشتری برای رسیدن به اوج خستگی در اختیار خواهند داشت. این حالت سبب تحریک بیشتر عضله سازی در بدن خواهد شد.
در کنار این موضوع این عضلات باید سطح اتکای قابل اعتماد با کمترین میزان تحرکات ناخواسته را تأمین کنند تا دیگر عضلات کار خود را به بهترین شکل ممکن انجام دهند. در نتیجه عضلات هدف خط کشش بهتری برای انجام تمرینات دارند.
افزایش حس عمقی:
هنگامی که شما مچ بند را روی بدن محکم می کنید، فاصله بین بافت های بدنی به مراتب کمتر از حالت عادی می شود. با نزدیک شدن این بافتها نسبت گیرنده های موجود در بدن به حجم بدن بزرگتر خواهد شد. در نتیجه فرد احساس بیشتر و دقیقتری از تمامی ابعاد بدنی خود دارد. این موضوع در ذهن احساس احاطه بیشتر و در نتیجه آمادگی بیشتر را به فرد منتقل می کند.
کاهش دامنه حرکتی مفاصل مجاور و نگه داشتن آنها در محدوده ایمن:
مفاصل بدن به طور طبیعی دارای دامنه حرکتی در بازه ای متفاوت هستند. مفاصل در انتهاهای دامنه حرکتی بیشترین آسیبپذیری را دارند. با محدود کردن دامنه حرکتی مفاصل، حرکت اندام ها در دامنه با حاشیه امنیت بیشتری را فراهم می کنیم.
کاهش فشار بر عضلات ضعیف و غیر هدف:
به مورد افزایش فشار بر عضلات هدف رجوع کنید.
کمک به داشتن تکنیک بهتر:
اجزای تکنیک داشتن فرم مناسب، تمرکز مناسب حین اجرای حرکت، مدت زمان اجرای حرکت و عدم اِعمال حرکات تقلبی در اجرای تمرین است. مچ بند چمپکس به داشتن فرم مناسب کمک می کند. با داشتن فرم مناسب حرکات تقلبی در تمرین کاهش خواهند یافت و در نتیجه تمرکز بیشتری بر روی تمرین خواهیم داشت.
تحریک بیشتر بدنی برای عضله سازی در عضلات هدف:
افزایش حجم عضلانی یک نوع پاسخ بدن در مقابل خواسته های حرکتی از بدن است. به این معنا که با بوجود آمدن احساس خستگی در بدن، بدن سعی در جبران و کمتر شدن این احساس به جهت بیشتر کردن توانایی بدن در مدت زمان طولانی تر می کند. نتیجه این جبران افزایش واحدهای حرکتی درگیر و یا افزایش حجم سلول های عضلانی برای تولید نیروی بیشتر است.
با افزایش فشار بر عضلات هدف، مدت زمان رسیدن به خستگی کاهش خواهد یافت. در ادامه بدن سعی بیشتری برای داشتن عضلات آماده تر و بزرگتر خواهد کرد. به عبارت ساده تر، بازده بیشتری برای وعده های تمرینی خواهید داشت.
دور کردن فرد از آسیب دیدگیهای دوره
تمرینی بر اثر جابجایی نا صحیح وزنه ها و تکنیک نادرست:
اعمال فشارهای زیاد، در خط محوری نامناسب سبب فرسودگی بافت های بدنی و در نتیجه مستعد آسیب دیدن بدن خواهند شد. در واقع از بهم خوردن راستای بیومکانیک مچ دست جلوگیری به عمل خواهد آورد.
نحوه استفاده از مچ بند چمپکس
مچ بندها را کاملا سفت نبندید، در غیر این صورت اجازه گردش مناسب خون را به ناحیه دست نخواهید داد. این مورد باعث کاهش قدرت گرفتن با دست و افزایش احتمال آسیب ها می شود.
سعی کنید دست و ساعد در یک خط بمانند تا بهترین حالت اهرمی عضلات حفظ شود.
اگر می خواهید وزنه جدیدی را در تمرینات شروع کنید، می توانید از مچ بند چمپکس در یک هفته اول استفاده کنید.
سعی کنید با حفظ فرم مناسب حین تمرین و با حداقل استفاده از مچ بند تمرینات ابتدایی و میانی از جلسه تمرینی خود را پشت سر بگذارید و در ست های انتهایی، انتهای سوپر ست های وزن و انتهای جلسه تمرینی( در صورتی که وزنه های سنگین در برنامه خود دارید) از مچ بند استفاده کنید.
در نحوه انجام حرکات خود یا به عبارتی تکنیک انجام حرکات خود دقت کنید چرا که اگر تکنیک اشتباهی را بکار ببرید حتی با وجود بهره مندی از وسایل استاندارد، تمرینات شما منتهی به آسیب خواهند شد.
آسیب های رایج در ناحیه
سندرم تونل کارپال: بصورت کلی در اثر حرکات تکراری در طول مدت زمان طولانی بوجود می آید.
سیندسموز: زمانی که برای بلند کردن وزنه های سنگین سعی می کنید و از نظر بدنی آملدگی کافی ندارید، رخ می دهد.
تاندونیت: شامل التهاب تاندون است که مچ دست ملتهب، تحریک شده و متورم می شود.
استرین مچ: این مورد زمانی رخ می دهد که یک عضله یا تاندون کشیده بشود یا پیچ خورده باشد.
تمریناتی که حین آنها میتوانید از مچ بند چمپکس استفاده کنید.
استفاده از مچ بند حین تمرینهای جلو بازو، پشت بازو، زیر بغل، و غیره که احتیاج به حفظ راستای مچ دست دارد، پیشنهاد می شود.
زمانهای نامناسب استفاده از مچ بند چمپکس
از بستن مچ بند در زمان ستهای سبک خودداری کنید.
از مچ بند چمپکس در ست های نزدیک به ماکسیمم فشار یا ماکسیمم فشار اسفاده کنید. در واقع زمانی که فشار تمرینی در حد 80 درصد از توان حداکثری شما یا بیشتر است از مچ بند چمپکس استفاده کنید تا از آسیب دیدگی های احتمالی دور بمانید.
با چمپکس راهی بهتر
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.